वारी छोडी फड्को मार्दै पारी खोली तरे पछि
दाउ छोपी मन रित्याई मनकै झोली भरे पछि
देशको देउता मान्ने तिमी,गाउँको भूत परें म त
नजिक बस्ने आधार के नै?तिम्रै मुटु सरे पछि
अझै के के बाँकी छ त?मलाई दोष दिन प्रिय!
मर्यो भन्ने सम्झेर कि घट्यो जोश किन प्रिय!
एकै घुट्को सास जान तिम्रै दया चाहियो,
स्वागत गर्छु आउ आजै मेरो होस लिन प्रिय!
No comments:
Post a Comment