घर-चुलो एकै भन्थ्यौ,तर बेग्लै परेको छु।
छुट्टा-भिन्न पारे पनि,अझै तेतै सरेको छु।
सोचेको'थें मेरो लागि,तिमी जून उज्यालो हौ
अध्याँरोमा राती आफ्नै,आँखा बाट झरेको छु।
कैले काँही भन्ने गर्छौ,मेरो आत्म तिम्रो साथी
सधैं भरि भावनाको, भेल एक्लै तरेको छु।
नमागेरै बास दियौ, आशा दियौ प्यास मार्ने
भोकाउँदा आज मनको, झोली आफै भरेको छु।
ढुंगै तिमी बने पनि, सौभाग्यले जुराएको
झुकाउँदै शिर मैले, पाउ पूजा गरेको छु।
No comments:
Post a Comment